Bodemonderzoek bij oudste vereniging in gemeente Den Bosch levert punt op

OUD EMPEL - Op de uiterste rivierkleiafzettingen van het buitenstroomgebied van de Maas bevindt zich in de niet meer zo nieuwbouwwijk de Maaspoort de oudste en eens deftigste voetbalvereniging van 's-Hertogenbosch. Op de velden van de roemruchte katholieke Wilhelminianen werd ooit nog goed geld betaald om de talenten uit de Bourgondische hoofdstad van het zuiden van Nederland te bezichtigen. Gelukkig is er tegenwoordig bij de eens zo chique club ook voldoende ruimte voor rivierkleiondezoek door onze sterren uit de 5e klasse reserve.

Dat de gloriedagen van rkvv Wilhelmina in het verleden liggen leek de tegenstander van onze chronisch onderbetaalde helden van het tiende te zijn ontgaan. In een poging de roodzwarten te imponeren werd dit seizoen al voor de vijfde keer een heuse warming-up door de tegenstander van onze mannen afgedraaid. Hoedjes, hesjes, klemborden, teambesprekingen, allemaal zaken waarmee ieder zichzelf respecterend recreatieteam niet wenst geassocieerd te worden verschenen ook nu weer uit de hoge hoed van de tegenstander. Ook dit keer raakte onze helden niet van slag en met trots deel ik mede dat bij het intrappen van de keeper door 8 spelers ook dit keer menig bal de sloot haalde, waarbij de in uitstekende vorm verkerende Van Zoggel een bal zo wist te raken dat het bolvormige leren projectiel op dit moment nog gezocht wordt langs de oevers van de Maas.

Na deze psychologische oorlogvoering voorafgaand aan de wedstrijd ontvouwde zich een bodemonderzoek. Waar de Wilhelminianen in de warming-up nog de indruk wekte niet uit 5e klasse klei getrokken te zijn, lieten zij in de wedstrijd zien wel uit het juiste robuuste hout gesneden te zijn. Waar onze helden moedig probeerden onder het rivierklei uit te voetballen wist de tegenstander met een duidelijke betere fysiek de meeste duels te winnen. Nog zichtbaar onder de indruk van de gebeurtenissen van de warming-up sneuvelde de meeste aanvallen van de roodzwarten bij de nog steeds in vormcrisis verkerende Van Engelen. In de omschakeling waren het Van de Velden en Roelofs die regelmatig 1 tegen 1 kwamen te staan tegen "de Messi met een pondje meer". Ondanks de uitgebreide trukendoos van deze veelzijdige geelzwarte aanvaller wisten onze verdedigers stand te houden en zo waarschijnlijk het dunne vertrouwen van de Don in de centrale middenvelder nog enigszins in stand te houden. Zo was het met rust 0-0 en dat kwam aardig overeen met de krachtsverhouding op het veld.

In de rust was het teammanager Tutti die aan de hand van zijn hypermoderne analysetechniek "de theebekermethode" de tactiek voor de tweede helft bepaalde. Door het brengen van "de Rots" Stevens naast "het beest Roelofs" wist de de vakkundige teammanager de fysieke kracht van de Wilhelminianen te temmen. Op het middenveld bracht Tutti meer evenwicht door wat Rotterdams "niet poetsen maar lullen" te brengen.

De gekozen tactiek gaf Van Lith de ruimte om op links diverse mooie aanvallen op te zetten. In de tweede helft leek de focus van onze mannen wat minder op de klei te liggen en wat meer bij de bal. Dit alles bij elkaar resulteerde in een dominant OJC10 dat Van Zoggel, Janissen en Coort een aantal keer dicht bij een doelpunt zag. Bij slordig balverlies in de opbouw aan OJC-zijde was het echter Wilhelmina dat razendsnel counterde. Aan de linkerkant wist de rechtsbuiten van Wilhelmina de bal prima te deponeren op het hoofd van de geelzwarte spits. Keeper Bogaerts die de gehele tweede helft niks te doen had schrok wakker nadat hij in de rust iets te veel "vertrouwen" getankt had. Zijn inspanning mocht echter niet baten en dus was de 1-0 een feit.

Vanaf de kant was het nu de Don zelf die zich met het veldspel begon te bemoeien. Op Siciliaanse wijze wist hij zijn mannen "op scherp" te zetten. Kans op kans volgden, waarbij het uiteindelijk Van Lith was die een mooie voorzet wist af te leveren op topscoorder Janissen. Ook deze keer was de afronding van de rappe aanvaller subliem en een juweeltje voor de liefhebber van 5e klasse voetbal.

Geduldig werd er verder gezocht naar een overwinning door de mannen van De Don. Hierbij had Wilhelmina nog maar weinig in te brengen, hoewel uit de enige corner die de tegenstander in de tweede helft kreeg wel bijna de 2-1 viel. Toch waren het de mannen van OJC die nogmaals het net wisten te vinden. Het was Bus die een afgemeten voorzet op Van Engelen wist te geven en deze leek in één keer zijn vormcrisis kwijt te raken door (eindelijk) te scoren. De Vlijmenaar had echter buiten de slungelige Van Keijzerswaard gerekend. Deze wist dankzij vermeend hinderlijk buitenspel de treffer van de gelegenheidspits te voorkomen. Jammer voor de supporters van het tiende, maar wel begrijpelijk gezien de vele assists die Van Keijzerswaard door Van Engelen verprutst zag worden de afgelopen weken.

En zo eindigde een sportieve wedstrijd in een ietwat zure 1-1 voor onze helden. Toch werd er na afloop door de geblesseerde Klooster en Vos niet getreurd. "Wij hebben vanaf de bank een aantal interessante dingen kunnen waarnemen. Zo is de geologische ondergrond van het speelveld heel bepalend voor het bepalen van de best mogelijke schoeisel." Aldus de gedecideerde Klooster.

Scoreverloop:

55' 1-0 Wilhelmina
76' 1-1 Janissen