Filter overzicht
Handboek voor 55+-voetballer
03 mei 2016
Oefenstof had-ie - met 45 trainersjaren achter de sportieve kiezen - méér dan genoeg. Hinthams voetbaldier Jan van Balsfoort (77) zette eerder al 'vuilniszakken vol trainingsstof' bij het oud papier. Nu heeft hij zijn kennis opgeschreven in een boek.
"Ik hield, toen ik door de voormalige OJC-voorzitter Wim Trugg gevraagd werd om een soort handboek voor 55+-voetballers te schrijven, genoeg materiaal over om dit te schrijven", licht Van Balsfoort toe, terwijl hij door het kleurrijke, rijkelijk geïllustreerde boek boordevol oefeningen bladert. "Alles met bal, ieder in eigen tempo met warming-up van een half uur met loopsprongetjes, hakken-billenoefeningen en molenwieken met de armen. Ik heb nog geen enkele speler horen klagen."
Nee, zijn oefenboek heeft met het fenomeen 'walking football' totaal niets van doen. Jan van Balsfoort heeft niets met die voetbalvorm in wandeltempo. "Toen ik in maart 2007 startte met het verzorgen van trainingen voor 55-plussers, bij OJC in Rosmalen, bestond er geen walking football. Er was op dat specifieke seniorengebied sowieso helemaal geen oefenstof en ik was eerlijk gezegd ook niet echt thuis in het wel en wee van mijn doelgroep."
Speciale oefenstof
De voormalige voetballer van het Bossche BVV en later het Rosmalense OJC ontwikkelde daarom speciale oefenstof voor mannen die eens per week nog wel een balletje willen trappen. En dat níet in die wandelmodus. "Elke speler wil in de versnelling een bal proberen te halen. Als je hem dat verbiedt, doet-ie iets onnatuurlijks. Je moet als trainer niet willen bepalen wat een speler op het veld allemaal níet mag doen. Ik ervaar al jaren dat alle deelnemers volop plezier beleven aan mijn oefenstof. Ik beperk niemand, fluit niemand af als-ie met de bal gaat lopen. Hier bij OJC is er dus geen behoefte aan walking football."
Omdat hij altijd voor partijtjesvormen kiest, zijn de spelers vaak bloedfanatiek. "Die willen winnen, hoe oud ze ook zijn. Daarnaast vind ik het van groot belang dat ze tijdens oefeningen min of meer gedwongen worden om na te denken. De training is dus niet louter op het lichamelijke aspect gericht, ook aan het geestelijke werken we actief." Dat doet hij door de speelruimtes kleiner te maken. Hij laat elke speler bij een rondootje denken wat hij onderweg moet doen: aannemen en trappen, of één keer raken. "Je reactiesnelheid trainen en testen: daar draait het ook om. Daarvoor hoef je echt geen Messi of Ronaldo te zijn."
Hij hoeft als trainer niemand beter te maken. "Het draait bij ons om spelvreugde. En om de derde helft. Na anderhalf uur trainen is het tijd voor sterke koffie en slappe klets. Dat is een must."
Zelf traint Jan van Balsfoort inmiddels niet meer. Hij ziet vanaf de zijlijn toe hoe opvolger Wim Durieux zijn oefenstof praktiseert op het Rosmalense kunstgras. "Ik kan erg genieten van die mannen die mijn partij- en positiespelen, of ze lfs latjetrappen en passoefeningen in de praktijk brengen. Op het einde van elke training horen ze ook wie die ochtend als winnaar uit de strijd is gekomen. Overigens was ik blij dat Peter Kieboom, een van m'n actievelingen, me wilde helpen bij het kiezen van de juiste layout, toen ik dit op papier zette. Er zijn twee versies: de makkelijke en de moeilijke. Mag jij raden welke de meeste spelers het liefst kiezen."
Bron: Brabants Dagblad (Mari van Rossem)
Nee, zijn oefenboek heeft met het fenomeen 'walking football' totaal niets van doen. Jan van Balsfoort heeft niets met die voetbalvorm in wandeltempo. "Toen ik in maart 2007 startte met het verzorgen van trainingen voor 55-plussers, bij OJC in Rosmalen, bestond er geen walking football. Er was op dat specifieke seniorengebied sowieso helemaal geen oefenstof en ik was eerlijk gezegd ook niet echt thuis in het wel en wee van mijn doelgroep."
Speciale oefenstof
De voormalige voetballer van het Bossche BVV en later het Rosmalense OJC ontwikkelde daarom speciale oefenstof voor mannen die eens per week nog wel een balletje willen trappen. En dat níet in die wandelmodus. "Elke speler wil in de versnelling een bal proberen te halen. Als je hem dat verbiedt, doet-ie iets onnatuurlijks. Je moet als trainer niet willen bepalen wat een speler op het veld allemaal níet mag doen. Ik ervaar al jaren dat alle deelnemers volop plezier beleven aan mijn oefenstof. Ik beperk niemand, fluit niemand af als-ie met de bal gaat lopen. Hier bij OJC is er dus geen behoefte aan walking football."
Omdat hij altijd voor partijtjesvormen kiest, zijn de spelers vaak bloedfanatiek. "Die willen winnen, hoe oud ze ook zijn. Daarnaast vind ik het van groot belang dat ze tijdens oefeningen min of meer gedwongen worden om na te denken. De training is dus niet louter op het lichamelijke aspect gericht, ook aan het geestelijke werken we actief." Dat doet hij door de speelruimtes kleiner te maken. Hij laat elke speler bij een rondootje denken wat hij onderweg moet doen: aannemen en trappen, of één keer raken. "Je reactiesnelheid trainen en testen: daar draait het ook om. Daarvoor hoef je echt geen Messi of Ronaldo te zijn."
Hij hoeft als trainer niemand beter te maken. "Het draait bij ons om spelvreugde. En om de derde helft. Na anderhalf uur trainen is het tijd voor sterke koffie en slappe klets. Dat is een must."
Zelf traint Jan van Balsfoort inmiddels niet meer. Hij ziet vanaf de zijlijn toe hoe opvolger Wim Durieux zijn oefenstof praktiseert op het Rosmalense kunstgras. "Ik kan erg genieten van die mannen die mijn partij- en positiespelen, of ze lfs latjetrappen en passoefeningen in de praktijk brengen. Op het einde van elke training horen ze ook wie die ochtend als winnaar uit de strijd is gekomen. Overigens was ik blij dat Peter Kieboom, een van m'n actievelingen, me wilde helpen bij het kiezen van de juiste layout, toen ik dit op papier zette. Er zijn twee versies: de makkelijke en de moeilijke. Mag jij raden welke de meeste spelers het liefst kiezen."
Bron: Brabants Dagblad (Mari van Rossem)
