OJC 5 in tweede helft op pijnbank tegen Wilhelmina

OJC 5 heeft het duel met koploper Wilhelmina met ruime cijfers verloren. Na een eerste helft waarin het prima overeind bleef moest het in de tweede helft haar meerdere erkennen. Het werd uiteindelijk 5-0.

Wederom waren er tropische temperaturen te verwachten in Nederland. Het was niet de eerste keer dit seizoen, maar denk maar niet dat we daar reeds aan gewend waren. Nee, integendeel. De zomerse omstandigheden bleken zeer lastig, temeer ook omdat de in een kampioenstrijd verkerende tegenstander tot het spreekwoordelijke gaatje wilde gaan om de punten te pakken. Het zou weer een lastige pot gaan worden.

Toch konden de Rosmalenaren goed mee in het eerste gedeelte van de wedstrijd. Ze waren helemaal in hun element, de keren dat ze de bal hadden hoefde deze alleen heel ver weg getrapt worden. Dat kunnen de meeste nog wel. Toch werd het richting de rust nog enkele keren gevaarlijk. Steeds als de thuisploeg de verdediging echter wisten te slechten, stond Sander op de juiste plek om het gevaar te neutraliseren. En als hij niet op de juiste plek stond stak hij wel zijn arm uit om alsnog redding te brengen.

Ook in de tweede helft kreeg hij genoeg mogelijkheden om te schitteren. Al snel na het ingaan van de tweede drie kwartier gaf de kale scheidsrechter een strafschop aan de mannen in het geel. Dat hij tot die beslissing was gekomen kon opmerkelijk genoemd worden aangezien de twee voorwaarden waaraan een penaltybesluit moet voldoen (er moet een overtreding gemaakt worden, en het voorval moet binnen de lijnen van het strafschopgebied plaatsvinden) hier niet van toepassing waren. Toch dacht het van de pijn kermende slachtoffer daar anders over. Die lag minutenlang op de grond, wachtend tot de pijn weg zou trekken.

Sander maakte zijn voor velen onbekende status als penalty killer waar door de strafschop te stoppen en een achterstand nog even uit te stellen. Lang zou de gelijke stand echter niet meer op het scorebord staan.
Enkele minuten en tegendoelpunten later was het wederom de scheidsrechter die de show stal, toen Jasper naar de grond ging nadat hij een bal in zijn gezicht had gekregen. In een reflex had hij zijn handen omhoog gegooid en de bal er enigszins tegenaan had gekregen, en de haarloze scheidsrechter zag ook hier weer een penalty in. Sander, die net te boek was komen te staan als penalty killer, raakte deze status meteen weer kwijt, omdat hij ditmaal niet in staat bleek de strafschop te keren. Jammer.

Niemand op het gehele sportpark dacht dat de leidsman de juiste beslissing had genomen, maar wat Jordy daarna deed overschreed alle fatsoensnormen. Hij imiteerde de penalty-situatie door zijn armen omhoog te doen en sprak daarbij op sarcastische toon de woorden ‘scheids, penalty!’. Walgelijk.
De in zijn trots aangetaste scheidsrechter gaf daarop een vrije trap, die genomen moest worden op de plek waar de grap gemaakt was. De sportieve tegenstander voelde de situatie goed aan en speelde de bal netjes terug. Al was het met een 5-0 voorsprong natuurlijk makkelijk sportief te zijn.

Tjonge, wat was het vandaag fijn dat meedoen belangrijker is dan winnen. Want ondanks de nederlaag hebben we weer heerlijk kunnen genieten van het zonnetje en van het samen actief bezig zijn. Laten we het volgende week weer doen!